Τime: 100 photos

Έχοντας αναφερθεί στις ταινίες και συγκεκριμένα στον σημαντικότατο ρόλο της μουσικής, πιστεύω ήρθε η ώρα να υπάρξει αναφορά και στην εικόνα. Ωστόσο, αυτή τη φορά, όχι στην εικόνα του  κινηματογράφου, αλλά στις φωτογραφίες. Καταλαβαίνετε όμως, πως είναι ένα τακ δύσκολο εγχείρημα να αρχίσω να λέω και να λέω και να ξαναλέω για την φωτογραφία και τον ρόλο της στην σημερινή εποχή. Οπότε με βάση τη δοκιμασμένη και επιτυχή συνταγή (με διάβασαν πάνω από 2 άτομα στο προηγούμενο άρθρο) του παραδείγματος, θα προσπαθήσω να σκαλίσω το βουνό της φωτογραφίας.

Δυστυχώς, δεν θα υπάρξει εκτενής ανάλυση στις τεχνικές πλευρές της φωτογραφίας, όπως και της κάμερας. Ο λόγος είναι ότι τα τεχνικά μέσα, με τα οποία μπορεί κανείς να τραβήξει μια φωτογραφία σήμερα, είναι αναρίθμητα και μπορούν να αποτελέσουν άρθρο από μόνα τους.

 Όμως αξίζει να αναφερθούμε στη βασική αφορμή αυτού του άρθρου, το οποίο είναι το ένθετο των Time του 2016. Σε αυτό το άλμπουμ, παρουσιάζουν από το 1826 μέχρι και το 2015, τις 100 φωτογραφίες που επηρέασαν περισσότερο την κοινή γνώμη. Απλώς θα μιλήσουμε για διάσημες εικόνες που έχεις δει σίγουρα από παιδί, με στόχο κυρίως να ευαισθητοποιηθούμε για το παρελθόν μας, καθώς και για να κατανοήσουμε την αξία της στιγμής, που παγιδεύεται μέσα σε μια φωτογραφία.

Δεν τραβάω άλλο την εισαγωγή, για όνομα, ένα άλμπουμ είναι.

Όσον αφορά τις εικόνες, προσπαθώ να μην χρησιμοποιήσω την κλισεδούρα "μια εικόνα, χίλιες (και μια νύχτες) λέξεις". Όμως πρέπει να παραδεχτώ, πως οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι μικρά (γκρίζα) παράθυρα, που βλέπουν την πραγματική ιστορία του ανθρώπου, πέρα από ηρωισμούς και βασιλείς. Εννοώ πραγματική ιστορία γιατί μπορεί μεν να τις βρεις σε αναρίθμητα βιβλία ιστορίας,  σε περιοδικά, αλλά και ταινίες, όμως δεν θα δώσεις στην καθεμία, την αξία και προσοχή που αξίζουν. Ο λόγος είναι ότι είμαστε επικεντρωμένοι στο κείμενο που διαβάζουμε, παρά στις εικόνες που διακοσμούν το βιβλίο.

Γι'αυτόν τον λόγο πιστεύω (ίσως και λανθασμένα) ότι είναι κάπως διαφορετικό αυτό το ένθετο, καθώς τις έχεις στοιχισμένες, την μια δίπλα στην άλλη, χωρίς να υπάρχει ο οποιοσδήποτε αντιπερισπασμός.  Έτσι μπορείς να τις συγκρίνεις μεταξύ τους, αλλά μπορείς επίσης να μάθεις πολλά πράγματα για την ίδια την εικόνα. Αρκεί να συγκρίνεις τις δύο πιο πρόσφατες φωτογραφίες του ένθετου μεταξύ τους και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Αν και είναι μια υπέροχη συλλογή φωτογραφιών, καθώς και ένα άλμπουμ της παγκόσμιας ιστορίας (Spoiler Alert), πρέπει να προειδοποιήσω για προφανείς λόγους, ότι οι περισσότερες εικόνες περιέχουν ευαίσθητο υλικό. Επίσης, με το πάτημα view by date, που βρίσκεται πάνω και δεξιά, μπορείς να δεις τα χάλια της ανθρωπότητας, με χρονολογική σειρά. Τέλος, με ένα κλικ (πόσο 90's ακούγεται αυτό) σε κάθε εικόνα, υπάρχει ένα μικρό κείμενο σχετικά με την ιστορία της. Ας μιλήσουν αυτές αντί εμού.

Ιδού το λινκ για την σελίδα!

  100photos.time.com  (Πρώτα διάβασε το άρθρο και μετά πήγαινε στο άλμπουμ. Σοβαρά τώρα; Δεύτερο παράθυρο αναζήτησης κατευθείαν; Και να θυμάσαι, σε βλέπω!)

Υ.Γ. Αγαπητέ αναγνώστη, εγώ πάω μαζί με τους υπόλοιπους 2-3 πιστούς που δεν έχουν φύγει ακόμα για το άλμπουμ, να δούμε λίγες από τις δικές μου αγαπημένες φωτογραφίες του ΤΙΜΕ. Αν θες έλα. Αν δεν θες, ξαναδές το παραπάνω GIF.


Μεσημεριανό πάνω στον ουρανοξύστη (1932)

Υπάρχει ένα φοιτητικό σπίτι που δεν έχει, έστω σε εικόνα, το Λονδίνο ή την βρετανική σημαία; Η απάντηση είναι φυσικά και όχι. Επίσης, το δεύτερο διακοσμητικό που είναι απαραίτητο (ειδικά σε alternative καφετέρια, τρομάρα σας) είναι ένα πόστερ της φωτογραφίας. Αν και την έχουμε δει τόσες φορές, παραμένει διαχρονική.

Άλμα προς την ελευθερία (1961)

Είναι μια από τις ελάχιστες φωτογραφίες που αποτυπώνουν τόσο ζωντανά τον ψυχρό πόλεμο. Με το τοίχος του Βερολίνου να είναι υπό κατασκευή, ένας στρατιώτης του ανατολικού Βερολίνου πηδά το συρματόπλεγμα για να αποδράσει στο δυτικό κομμάτι της πόλης. Ο Conrad Schumann

 (ο στρατιώτης) δυστυχώς είχε τραγική κατάληξη, καθώς έπασχε από κατάθλιψη και έβαλε τέλος στην ζώη του το 1998.

Ύψωση της κόκκινης σημαίας πάνω από το ράιχσταγκ (1945)

Τι μπορεί να πει κανείς για αυτή την εικόνα; Το μόνο που βγαίνει είναι μια λέξη και αυτή είναι "τέλος". Ο πόλεμος στην Ευρώπη σταμάτησε εκείνη τη μέρα, ο οποίος σε 6 χρόνια αφάνισε μια ολόκληρη ήπειρο.

Dali atomicus (1947)

Τι να πεις για τον πιο παράφρονα ζωγράφο του 20ου αιώνα, ο οποίος σκηνοθέτησε και πληθώρα φωτογραφιών; Δεν μπορούμε να πούμε πολλά, αλλά ένα είναι το σίγουρο: Είμαστε ευγνώμονες που μπήκαμε, έστω και για λίγο, στον λαβύρινθο που ονομάζεται Νταλί. 

Τελευταία είναι η.... πού την έβαλα.......

C:\Users\Stelios\photos όχι

C:\Users\Stelios\Blog όχι

C:\Users\Stelios\Downloads όχι

 ΩΠ ΝΑ'ΣΑΙ

 Tank man (1989)

Οι διαδηλώσεις το 1989 στην πλατεία Τιενανμέν (καρακέντρο Πεκίνου), έμειναν στην ιστορία, καθώς όταν κατέβηκαν τα άρματα μάχης για να καταστείλουν τη διαδήλωση, ένας καθημερινός άνθρωπος, άγνωστος ακόμα και σήμερα, σταμάτησε μπροστά στα τανκ και αρνήθηκε να μετακινηθεί. Η φωτογραφία έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου, κάνοντας έναν ανώνυμο το μεγαλύτερο είδωλο για όσους πολεμούν αυταρχικά καθεστώτα.