hip-hop ταινιες και ποσο ταιριαζουν στο Hollywood

    Όλοι όσοι ακούγαμε hip-hop στην εφηβεία, είδαμε το “8 Mile” και το λατρέψαμε. Πιο πρόσφατο ακόμα είναι το “Straight outta Compton”, μία ταινία βιογραφία για τους “N.W.A.” ή το “All eyes on me”, μία κινηματογραφημένη συνέντευξη του Tupac. Και οι τρεις προαναφερθείσες ταινίες είχαν, πέρα από τα προφανή, ένα ιδιαίτερο κοινό, το αντισυστημικό αίσθημα που διακατέχει όλους τους καλλιτέχνες στους οποίους αναφέρονται οι ταινίες. Ας δούμε λοιπόν την κάθε ταινία ξεχωριστά βάσει της επιτυχίας τους, τον επαναστατικό χαρακτήρα τους, αλλά και το εκάστοτε storytelling τους.

    “8 Mile” λοιπόν, η ταινία που πήρε όσκαρ για ένα hip-hop soundtrack. Τι άλλο όμως είχε; Η ερμηνεία του Marshal Μothers σίγουρα δεν ήταν και η καλύτερη, αλλά το ότι έπαιζε τον εαυτό του σίγουρα την έκανε αρκετά “εύκολη” για να είναι ικανοποιητική. Ο “Rabbit” είναι τόσο relatable όσο και ο ίδιος ο Eminem, όντας και λευκός και μεγαλωμένος στη μαύρη κουλτούρα και εργάτης σε κάποιο σάπιο εργοστάσιο του Detroit. Αντίστοιχα και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές πετύχαιναν τον ρόλο τους, δίχως να χρειάζονται κάποιο τρομερό υποκριτικό ταλέντο. Το αίσθημα των εξαθλιωμένων της άσχημης πλευράς της Αμερικής περνάει, χωρίς να είναι βεβιασμένο και έτσι η ιστορία του “Rabbit” δεν μένει στο μυαλό μας μόνο για το “Lose Yourself” ή το τελευταίο “freestyle” ενάντια στον “Papa-Doc”.

 Ένα παρόμοιο κλίμα με το Detroit κυριαρχεί και στο Compton. Στο Νότιο LΑ, οι τρεις πρωταγωνιστές μας (“Dr.Dre” “Ice Cube” “Eazy-e”) ζουν στην φτώχεια και προσπαθούν να επιβιώσουν όπως μπορούν. Οι δύο πρώτοι μέσω της μουσικής και ο τρίτος μέσω εμπορίου ναρκωτικών. Σε αντίθεση με την προαναφθείσα ταινία, εδώ οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές, με προσωπική αγαπημένη αυτή του Jason Mitchel στον ρόλο του Eazy. Επίσης, πολύ καλοί ήταν και οι O'Shea Jackson Jr, Corey Hawkins και Paul Jiamati, με τους πρώτους να υποδύονται τους Ice Cube & Eazy-E ενώ ο Jiamati τον Jerry Heller, μάνατζερ του συγκροτήματος.

Λίγο πιο σκληρά πολιτικοποιημένο, χωρίς όμως να κουράζει και σίγουρα με πολύ καλύτερη σκηνοθεσία. Είναι μία ταινία που προτείνω, όχι μόνο σε λάτρεις της χιπ-χοπ, αλλά και σε όσους εκτιμούν το ghetto-style χιούμορ.

    Τρίτο στο μικροσκόπιο μου πέφτει το"All Eyez On Me". Όπως και το "Straight Outta Compton", έχει αρκετά επιτυχημένο casting με τον "Dimitius Shipp Jr." να είναι ένας εξαίρετος Tupac, τόσο στο παίξιμό του, όσο και στην εμφάνιση. Επίσης, ο "Dominic El Santana" είναι επιβλητικότατος ως "Suge Knight". Ένα ακόμη ιδιαίτερο της ταινίας, προσωπικά δεν μου άρεσε, αλλά αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό, είναι το "in media res" της. Η υπόθεση, αν και κάνει μια περιοδεία στην νεανική ζωή του ράππερ,  μας συστήνει σε αυτόν, στα χρόνια όπου ήταν στην φυλακή με αφορμή την πολυσυζητημένη συνέντευξη που είχε δώσει τότε με τίτλο "Ο πρίγκηπας των αντιθέσεων". Τέλος, να πω ότι αν και η ταινία δεν ήταν τόσο καλή, όσο πολλοί την περίμεναν, με χαροποίησε ιδιαίτερα ότι προτίμησε να αφήσει πολλά αμφιλεγόμενα σενάρια μετέωρα, όπως την δολοφονία του, από το να εισάγει θεωρίες συνωμοσίας στην ήδη όχι και τόσο ακριβή περιγραφή ζωής του Tupac Shakur.


   Το δικό μου συμπέρασμα από όσα μου άφησαν οι τρεις αυτές παραγωγές, είναι ότι τα "hip-hop movies" όχι μόνο έχουν θέση στο mainstream θέαμα της αμερικάνικης show biz, αλλά μπορούν να διατηρήσουν και την λούμπεν ταυτότητα της κουλτούρας των γκέτο. Σίγουρα δεν αναφερόμαστε σε αριστουργήματα και υπάρχουν άπειρα περιθώρια βελτίωσης ακόμα, όμως είναι ευχάριστο ότι δεν έχουν αφομοιωθεί πλήρως από το "καθαρό" στυλ των αμερικάνικων (σχεδόν) κοινωνικών δραμάτων.




    ΥΓ. Αν θα με ρωτούσε κανείς ποιά από τις τρεις ταινίες προτείνω, το Compton είναι σίγουρα το πιο διασκεδαστικό, ακόμα και για κάποιον που το χιπ-χοπ είναι εκτός του γούστου του.