VIDEO CLIPS ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ "ΑΚΟΥΣΕΙΣ"


Τελευταία ήμουν σε ένα αδιέξοδο στο θέμα μουσικής. Ένιωθα ένα κενό, τίποτα από ό,τι άκουγα δεν ήταν αρκετά καλό για να μου κολλήσει στο κεφάλι για μέρες. Έπρεπε να βρω κάτι διαφορετικό! Δεν ξέρω αν ταυτίζεστε, πάντως για να δώσω τέλος σε αυτό το βασανιστήριο, είχα την απίστευτα πρωτότυπη ιδέα να ψάξω στο youtube.
Γενικά είμαι άνθρωπος
 που δίνει λίγο παραπάνω σημασία στο video clip ενός τραγουδιού [καμιά φορά χάνομαι και στο βίντεο (βλέπε Gorrilaz)], οπότε όταν εμφανίζονται ασυνήθιστα thumbnails, πηγαίνει αυτόματα το χέρι μου. Τέλος πάντων, αυτά  είναι μερικά διαμάντια που πέτυχα και πρέπει να τα μοιραστώ γιατί σας νοιάζομαι! 


*ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ  INDIE SPAM*





Ήρθα
 για το περίεργο κούρεμα του και έμεινα για την μουσική του. To intro, η παλέτα των χρωμάτων, η γραμματοσειρά. είναι σαν να βλέπεις ταινία μικρού μήκους του Wes Anderson με διαφορετικά πλάνα. Ο ξεχωριστός χορός και το "χαμηλών τόνων" ντύσιμο του βγάζουν 80's vibes. Έχει πολύ ιδιαίτερη φωνή, όλα τα βίντεό του λένε μια ιστορία με εξαιρετικό τρόπο!






Ασπρόμαυρο αυτήν την φορά, ανοίγει και κλείνει με σκηνές από την σειρά του μάστερ του σασπένς, "Alfred Hitchcock Presents" και ενδιάμεσα ο King Krule παίζει με την κιθάρα και την βαρύτητα, καθώς κάνει βόλτες πάνω κάτω στους τοίχους. Ξεχωρίζουν τα Τζαζ στοιχειά και η μπάσα punk φωνή του, που σίγουρα είναι πιο ώριμη από το παρουσιαστικό του.





Πριν είχαμε το μελαγχολικό Moonrise
Kingdom και τώρα ήρθε το Darjeeling Limited! (Αναφορά στην παλέτα του Wes Anderson πάλι, keep up) Αυτό είναι το τραγούδι που ακολουθούσε τις διαφημίσεις του Πράκτικερ την τελευταία φορά που άνοιξα την τηλεόραση. Η “άγρια” χροιά και οι προειδοποιητικοί στίχοι του, σε αντίθεση με την χαρούμενη μελωδία και το όμορφο σκηνικό, κάνουν το αποτέλεσμα άκρως διασκεδαστικό! (Δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι το συγκρότημα μοιάζει με τις μούσες από την ταινία του Ηρακλή). 







Πάμε σε κάτι διαφορετικό. Λίγο πιο trippy βίντεο, με μαγνητικά εφέ, που θυμίζει γερό hangover ή το μυαλό σου μετά από ένα δυνατό σάντουιτς (έξτρα βαθμοί όσοι βλέπουν how I met your mother). Θα μπορούσε να είναι άνετα soundtrack από κάποιο όνειρο που έχεις δει. Έχει απαλό, Jazzy, ψυχεδελικό ήχο και η ήρεμη φωνή της Lila Ramani είναι ό,τι πρέπει για να κάνουν την φαντασία σου να ζωντανέψει.





WHO'S THAT POKEMON? O πιο γνωστός, Mac DeMarco, που μας έκανε την τιμή να παίξει στο Plisskën Festival το 2017. Με μια γλυκιά μελαγχολία και τo πασαλειμμένο κραγιόν του στην αρχή, μου θύμισε τον Robert Smith (The Cure). To βίντεο είναι τόσο αλλόκοτο, όσο είναι και ο ίδιος. Οι στίχοι του απλοί και ο χαρακτηριστικός lo-fi ήχος του διακρίνεται  από χιλιόμετρα. Tο χιούμορ του ξεχειλίζει και σίγουρα θέλεις να ακούσεις τι έχει να σου πει αυτή η περίεργη προσωπικότητα.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος του άρθρου. Πιστεύω σας έδωσα μία καλή βάση για να εξερευνήσετε τη νέα Indie (ή για να την ξεχάσετε και να συνεχίσετε τις ζωές σας,). Καλή ακρόαση! 





Comments